Ils ne peuvent pas me changer. Sans pareille, nonpareille.

Wciąż i wciąż francuski do mnie wraca.

Jaram się nim niemożebnie ;)

Dzisiejszy dzień jest... wow.

Nie mogłam w nocy spać, bo się bałam kolokwium. Wstałam o 6, pojechałam na uczelnię, tam popanikowałam, że "JA KURWA NIC NIE UMIEEEEEEM!".

Po napisaniu czułam się megaźle. Wszędzie widziałam swoje błędy, już nie pamiętałam co gdzie zaznaczyłam, zaczęłam się denerwować i ogólnie byłam złej myśli.

To znaczy wiedziałam, że zaliczę (na 25 punktów 15 było z testów, które mgr Bożek nam dał na zajęciach, a miałam jeszcze 5 punktów z aktywności), tylko myślałam, że będzie 3... maksymalnie 4.

Mam 5 ♥

I w dodatku 2 punkty przeszły mi na następne koło.

Jak mówił wyniki, to najpierw myślałam, że to wyniki dla drugiej Magdy z grupy. I zazdrość w głowie, "O, piątkę ma. Smutek trochę...".

Aż Patryk nie szturchnął mnie w ramię z szokiem i mi nie powiedział, że to ja :D

Być Madzią = nie ogarniać życia. 

Ale za to jest dużo niespodzianek po drodze :)

Tak czy inaczej jestem zmęczona, ale te wyniki pozytywnie nakręciły mnie na kolokwium z prawa karnego ;)

Więc siadam do nauki, żeby z niego też dostać 5 :D